آمیخته ترویج/چاشنی های فروش

آمیخته ترویج و تشویق شامل: تبلیغات،فروش حضوری،بازاریابی مستقیم،روابط عمومی و چاشنی های فروش است. 

چاشنی های فروش عبارت است از : «مجموعه ای از ابزارهای محرک متنوع و مختلف و اغلب کوتاه مدت که به منظور تحریک مصرف کنندگان یا خریداران تجاری به خرید سریع تر یا بیشتر کالاها یا خدمات مورد استفاده قرار می گیرد» 

در حالیکه تبلیغات دلیل خرید را بنیان می گذارد،چاشنی های فروش محرک و انگیزه آن را ارایه می کند. 

دو پژوهشگر(Pratkanis & Aronson) عنوان کرده اند که احتمالا زمینه استفاده از ابزارهای چاشنی های فروش را می توان به دهه ۳۰ میلادی نسبت داد. این دو محقق بیان می دارند که احتمالا برای نخستین بار این ابزارها در دهه ۱۹۳۰ میلادی در سطح گسترده ای توسط ویزیتورهایی که برس می فروختند و مشهور به برس فروش های فولر بودند، بکار گرفته شده است. این فروشنده ها همواره با اهدای یک برس کوچک ارزان قیمت به صاحبخانه ضمن برقراری ارتباط با وی و به اصطلاح با به رودربایستی انداختن،فروش خود را آغاز می کردند.این دو پژوهشگر اضافه می کنند،در دهه ۱۹۵۰میلادی یک شرکت آمریکایی در میهمانی هایی که به راه می انداخت،با دادن یک هدیه از طرف شرکت و یک هدیه از طرف میزبان میهمانی را شروع می کرد و بدین ترتیب میهمانان احساس می کردند که هم به شرکت و هم میزبان مدیون هستند. 

در ۱۰سال گذشته نسبت تبلیغات به چاشنی های فروش ۶۰ به ۴۰ بوده است اما امروزه در بسیاری از شرکت های تولید کننده محصولات بسته بندی شده این نسبت برای چاشنی های فروش به ۶۵ تا ۷۵ درصد افزایش یافته است و بسیاری از شرکت ها و سازمان های تجاری و غیرتجاری برای جلب نظر خریداران و تشویق و ترغیب آنها به خرید از این ابزارها استفاده می کنند. 

یکی از مهمترین دلایل افزایش بودجه چاشنی های فروش در مقایسه با تبلیغات،انتقالقدرت نسبی از تولید کنندگان به واسطه ها و خرده فروشان است. سایر دلایل عبارتند از:  

1. کاهش وفاداری مشتریان نسبت به مارکهای تولید کنندگان 
2. وجود مارکهای مختلف و فراوان در بازار 
3. وجود بازارهای متنوع 
4. تاکید شرکتها بر سودآوری کوتاه مدت 
5. افزایش رقابت در میان تولیدکنندگان 
6. افزایش عرضه محصولات جدید  

منبع: چاشنی های فروش/دکتر محمدیان،حسین منتی